• Historia

        • Dzieje szkoły w Maciejowicach

               

                       Jest pierwsza dekada XX wieku. Polska znajduje się pod zaborami. Maciejowice w zaborze rosyjskim.

          Chłopi z Maciejowic i Wiktorowic biorą udział w powstaniach narodowych domagając się między innymi wprowadzenia języka polskiego do szkół i urzędów.

          Około roku 1906 powstaje szkoła w Maciejowicach. Mieści się w starym budynku podworskim w posesji Pana Janeczka Filipa. Uczy w niej jedna nauczycielka, o której wiadomo, że pochodzi z Michałowic, następnie uczy tu Pan Barański Józef i Gruszczyńska Maria .

          Jest to szkoła dwuklasowa. Z biegiem lat budynek niszczeje, szkołę przenosi się do izby wynajętej u gospodarza Pana Stanisława Zientary.

           

           

           


          Najstarszym zachowanym dokumentem jest Księga uczniów Publicznej Szkoły Powszechnej w Maciejowicach za rok szkolny 1915/16.

          W 1928 nauczyciel Stanisław Uriasz wraz z mieszkańcami podejmują decyzję o budowie budynku szkolnego. Nauka w nowej szkole rozpoczyna się w 1932 r. w jednej wykończonej sali lekcyjnej, rok później zostaje udostępniona druga izba lekcyjna.



          Zmieniają się nauczyciele, szkołą kieruje Stanisława Weis, uczy Pani Aleksandra Janeczek.

          Okres wojny 1939 – 45 jest czasem ciężkiej okupacji. Rolnicy przemycają żywność dla nierzadko głodujących krakowian, grozi za to wywiezienie do obozu. Mieszkańcy udzielają schronienia powstańcom warszawskim.

          Nauka była prowadzona w wiejskich domach, a konspiracyjne zajęcia prowadzili dawni nauczyciele.

          Budynek szkolny zostaje wykończony dopiero po wojnie.

           

          W 1950 r. Kierownikiem szkoły zostaje Pani Irena Drozdowska. Uczy już czworo nauczycieli, między innymi w 1952 r. rozpoczyna pracę Pani Janina Bogusz później Nowak, wieloletnia nauczycielka tej szkoły. Szkoła jest siedmioklasowa.

           


          W 1956 – Elektryfikacja wsi, w szkole zabłysło światło elektryczne.

          W połowie lat 60-tych szkoła liczy ponad 130 uczniów. Zapada decyzja o budowie nowego budynku  w znacznej części w czynie społecznym. Powstaje Komitet Rozbudowy Szkoły, któremu przewodniczy Doniec Stanisław. Budowa trwa prawie 10 lat, dużym problemem są bagniste drogi.


           

           

           

          W latach 1966 – 70 trwa budowa drogi. Podczas prowadzenia prac w okolicy Kapliczki Św. Wojciecha zostaje odkryty trakt zbudowany z poprzecznie złożonych beli, którym zgodnie z podaniem ludowym pod koniec XIV w. Jeździła Św. Królowa Jadwiga do Kościoła i dworu w Luborzycy.

          Dobre drogi ułatwiają dowóz materiałów , budowa nowego budynku szkoły ulega przyspieszeniu.

          W 1972 r. Odchodzi na emeryturę zasłużona Dyrektorka tej szkoły Irena Drozdowska – Wcisło. Funkcję dyrektora szkoły w roku szkolnym 1972/73 pełni Stanisława Krupińska.

          W roku 1973 dyrektorem zostaje Maria Rokita.

          Rok szkolny 1973/74 jest ostatnim rokiem szkoły ośmioklasowej. W wyniku reorganizacji obniżono stopień organizacyjny do kl. IV. Liczba uczniów maleje do 33.

          Starsi uczniowie są dowożeni do zbiorczej Szkoły Gminnej w Luborzycy.

          Październik 1978 r – zostaje oddany do użytku nowy budynek szkolny do którego przenoszą się uczniowie, stary niszczeje. Uczy dwóch nauczycieli.

          W 1981 r. Zapada decyzja o rozszerzeniu stopnia organizacyjnego szkoły co roku o jedną klasę, aż do kl. VI . Zwiększa się ilość nauczycieli. W następnym  roku wyremontowano i zmodernizowano stary budynek.

          Tradycją szkoły stają się corocznie organizowane Jasełka dla wszystkich mieszkańców oraz kuligi.

           

          1987 r. – ma miejsce Konferencja metodyczna „Tradycje środowiskowe” z udziałem 45 nauczycieli z całej gminy.

          1990/91 r. – zmiany ustrojowe obejmują również szkołę, która staje się ośmioklasową.

          Wraca nauka religii, którą prowadzi Ks. Stanisław Marszałek.

          Obchodzi się uroczyście Rocznicę Odzyskania Niepodległości .

          Żegnamy Panią Dyrektor Marię Rokitę.

                   

           1991/92 r. Dyrektorem szkoły jest Jadwiga Tomczyk, nauczycielka matematyki ucząca w tej szkole od 1981 roku.

          Trudna sytuacja finansowa szkoły wymusza większe zaangażowanie rodziców w prace społeczne.

          1992/93 r. Obowiązki Dyrektora pełni Pani Aleksandra Nęcka, do szkoły doprowadzony zostaje gaz ziemny.

          W latach 1993 – 2000 Dyrektorem szkoły jest Pani Elżbieta Nowak.

           

          W 1994 r. Strażacy budują boisko pod kierunkiem radnego Karola Witka, rozpoczynają również budowę remizy. Zawsze chętnie pomagają szkole.

          • na nowym budynku szkoły wykonano dach dwuspadowy,
          • organizowane są wyjazdy na zielona szkołę do Bukowiny Tatrzańskiej,
          • uczniowie corocznie biorą udział w etapie rejonowym olimpiady matematycznej.
          • udział uczniów w etapie rejonowym olimpiady biologicznej i fizycznej.

          1996 r. – nasz uczeń Mariusz Bernacki zostaje Laureatem Olimpiady Matematycznej.

          3 maja 1996 r. – Otwarcie Remizy. Szkoła prezentuje program artystyczny.

           

          W 1997 roku przy szkole budowane są sanitariaty.

          1996 – 2000 r. – przy szkole działa klub „Młodzi inaczej” w spotkaniach którego biorą udział absolwenci.

          Prowadzony przez Jadwigę Tomczyk w celu wspólnego poszukiwania skarbów –  Dobroci, Prawdy i Przyjaźni. Pomocą służą Księża i młodzież oazowa.

           

           

          1998 r. – Olimpiad Sportowa – sukcesy naszych chłopców w piłce nożnej.

           

          W latach 2000 – 2006 r. – Dyrektorem Szkoły jest Jadwiga Tomczyk.

                     

           

          Po roku 2000 poprawiła się baza szkoły, wykonano nowe ogrodzenie. Społecznie wykonano naprawy elektryczne, wyburzenie pieców, wymianę podłóg,  naprawy dachu, wymianę rynien i urządzono plac zabaw. Z funduszy gminnych wykonano wymianę dziesięciu okien, założono centralne ogrzewanie gazowe oraz wyremontowano pomieszczenia sanitarne.

          A wszystko to dzięki ogromnemu zaangażowaniu nauczycieli i rodziców, którzy identyfikują się ze szkoła aktywnie wspierani przez sołtysa T. Witasa i radnego L. Kaczmarczyka

           

          Od roku  2006 – Dyrektorem Szkoły zostaje Pani Dorota Kuśnierz, polonistka ucząca w tej szkole od 1999 roku.

          W przeciągu tych lat naszą placówkę opuściło wielu uczniów, którzy podjęli dalszą naukę, kończąc szkoły średnie, a znaczna część studia wyższe. Wyniesiona ze szkoły podstawowej wiedza oraz ukształtowana osobowość pozwolił im znaleźć miejsce w dorosłym życiu. Stało się to dzięki wytężonej pracy nauczycieli przy dużym wsparciu Rady Rodziców.

           

          Z każdym dniem nauki i pracy tworzymy dalszą historię naszej szkoły. Mamy nadzieję, że tak jak my pamiętamy o tym co było dawniej, następne pokolenia zechcą wrócić do tworzącej się na bieżąco historii.