Historia
Dzieje Szkoły Podstawowej w Maciejowicach
Historia naszej szkoły sięga pierwszej dekady XX wieku. Polska znajdowała się w tym czasie pod zaborami. Maciejowice były częścią zaboru rosyjskiego. Chłopi z Maciejowic i Wiktorowic brali udział w powstaniach narodowych, domagając się między innymi wprowadzenia języka polskiego do szkół i urzędów.
Około roku 1906 powstała szkoła w Maciejowicach, która mieściła się w starym budynku podworskim w posesji pana Filipa Janeczka. Uczyła w niej jedna nauczycielka, o której wiadomo, że pochodziła z Michałowic. Następnie uczyli tu pan Józef Barański i Maria Gruszczyńska.
Początkowo była to szkoła dwuklasowa. Z biegiem lat budynek zniszczał, a szkoła została przeniesiona do izby wynajętej u gospodarza Stanisława Zientary. Najstarszym zachowanym dokumentem jest „Księga uczniów Publicznej Szkoły Powszechnej w Maciejowicach” za rok szkolny 1915/16.
W 1928 r. nauczyciel Stanisław Uriasz wraz z mieszkańcami podjęli decyzję o budowie budynku szkolnego. Nauka w nowej szkole rozpoczęła się w 1932 r. w jednej wykończonej sali lekcyjnej; rok później została udostępniona druga izba lekcyjna. Placówką kierowała wtedy Stanisława Weis a uczyła Aleksandra Janeczek.
Okres wojny 1939-45 był czasem ciężkiej okupacji. Rolnicy przemycali żywność dla głodujących krakowian mimo groźby wywiezienia do obozu. Mieszkańcy udzielali również schronienia powstańcom warszawskim.
W tym czasie nauka prowadzona była w wiejskich domach, a konspiracyjne zajęcia prowadzili dawni nauczyciele. Budynek szkolny został wykończony dopiero po wojnie.
W 1950 r. kierownikiem szkoły została Irena Drozdowska. Zwiększyła się liczebność kadry nauczycielskiej do czterech – w 1952 r. rozpoczęła pracę Janina Bogusz (później Nowak), późniejsza wieloletnia nauczycielka. Szkoła stała się siedmioklasowa.
W 1956 r. doszło do elektryfikacji wsi i w szkole zabłysło światło elektryczne.
W połowie lat 60-tych szkoła liczyła ponad 130 uczniów. Zapadła więc decyzja o budowie nowego budynku powstałego w znacznej części w czynie społecznym. W tym celu powstał Komitet Rozbudowy Szkoły, któremu przewodniczył Stanisław Doniec. Budowa trwała prawie 10 lat. Dużym utrudnieniem infrastrukturalnym były w tym czasie bagniste drogi.
W latach 1966-70 trwała budowa drogi prowadzącej przez wieś. Podczas prowadzenia prac w okolicy kapliczki św. Wojciecha został odkryty trakt zbudowany z poprzecznie złożonych beli, którym zgodnie z podaniem ludowym pod koniec XIV w. jeździła św. Królowa Jadwiga do Kościoła i dworu w Luborzycy.
Dobre drogi ułatwiały dowóz materiałów, dlatego budowa nowego budynku szkoły uległa przyspieszeniu. Funkcję dyrektora szkoły w roku szkolnym 1972/73 pełniła Stanisława Krupińska a w kolejnym roku Maria Rokita. Rok szkolny 1973/74 był ostatnim rokiem szkoły ośmioklasowej. W wyniku reorganizacji obniżono stopień organizacyjny do kl. IV. Liczba uczniów zmalała do 33 a starsi uczniowie byli dowożeni do zbiorczej Szkoły Gminnej w Luborzycy.
W październiku 1978 r oddano do użytku nowy budynek szkolny; stary niszczejący pozostał pusty. W szkole uczyło tylko dwóch nauczycieli.
W 1981 r. zapadła decyzja o rozszerzeniu stopnia organizacyjnego szkoły co roku o jedną klasę aż do kl.VI. Tym samym zwiększyła się liczba nauczycieli. W następnym roku wyremontowano i zmodernizowano stary budynek.
Tradycją szkoły stały się corocznie organizowane dla mieszkańców jasełka oraz kuligi.
W 1987 r. w budynku szkoły miała miejsce konferencja metodyczna pn.„Tradycje środowiskowe” z udziałem 45 nauczycieli z całej gminy.
W latach 1990-91 r. zmiany ustrojowe objęły również szkołę, która stała się ośmioklasową. Wróciła nauka religii, którą prowadził ks. Stanisław Marszałek.
W roku szkolnym 1991/92 r. dyrektorem była Jadwiga Tomczyk, nauczycielka matematyki ucząca w tej szkole od 1981 roku. Trudna sytuacja finansowa szkoły wymuszałą większe zaangażowanie rodziców w prace społeczne.
W roku 1992/93 obowiązki dyrektora pełniła Aleksandra Nęcka. W tym czasie do szkoły doprowadzony został gaz ziemny.
W latach 1993-2000 dyrektorem szkoły była Elżbieta Nowak.
W 1994 r. powstało boisko z murawą; strażacy rozpoczęli również budowę remizy, której oficjalne otwarcie odbyło się 3 maja 1996 r. Szkoła zaprezentowała program artystyczny.
Na nowym budynku szkoły wykonano dach dwuspadowy a w środku – sanitariaty.
W latach 1996-2000 r. przy szkole działał klub „Młodzi inaczej”, w którego spotkaniach biorą udział absolwenci a prowadzony był przez Jadwigę Tomczyk w celu wspólnego poszukiwania skarbów – Dobroci, Prawdy i Przyjaźni. Pomocą służyli księża i młodzież oazowa.
W latach 2000 – 2006 r. dyrektorem szkoły ponownie była Jadwiga Tomczyk.
Po roku 2000 poprawiła się baza szkoły, wykonano nowe ogrodzenie. Społecznie wykonano naprawy elektryczne, wyburzenie pieców, wymianę podłóg, naprawy dachu, wymianę rynien i urządzono plac zabaw. Z funduszy gminnych wykonano wymianę dziesięciu okien, założono centralne ogrzewanie gazowe oraz wyremontowano pomieszczenia sanitarne.
A wszystko to dzięki ogromnemu zaangażowaniu nauczycieli, rodziców oraz gospodarzy wsi.
W latach 2006-2021 dyrektorem była Dorota Kuśnierz, polonistka ucząca w tej szkole od 1999 roku.
wieczornica patriotyczna
cotygodniowe zajęcia basenowe w pływalni MOSiR w Proszowicach
Akademia Strażaka
działania Szkolnego Koła Wolontariatu
zumba – zajęcia dodatkowe
wycieczka na krakowski rynek
po zniesieniu obostrzeń w związku z epidemią koronawirusa (od marca 2020 r.)
Od roku 2021 funkcję dyrektora szkoły pełni Bożena Partyka-Basa, nauczyciel matematyki.
pasowanie Jagódek i Kropelek
występ artystyczny podczas uroczystości nadania sztandaru
oraz poświęcenia samochodu ratowniczo-gaśniczego OSP Maciejowice
karta rowerowa – egzamin praktyczny w miasteczku rowerowym
w obecności policjantajasełka i spotkanie wielkanocne dla społeczności lokalnej
wycieczka do Krynicy i Muszynyimprezy tematyczne – karnawał i andrzejki
uroczystości patriotyczne
dni otwarte szkołykonkursy szkolne i ogólnopolskie
festyny rodzinne
W przeciągu lat naszą placówkę opuściło wielu uczniów, którzy podjęli dalszą naukę, kończąc szkoły średnie, a znaczna część – studia wyższe. Wyniesiona ze szkoły podstawowej wiedza oraz ukształtowana osobowość pozwolił im znaleźć miejsce w dorosłym życiu. Stało się to dzięki wytężonej pracy nauczycieli przy dużym wsparciu Rady Rodziców.
Z każdym dniem nauki i pracy tworzymy dalszą historię naszej szkoły. Nasi uczniowie uczestniczą w wielu projektach edukacyjnych, konkursach ogólnopolskich, wycieczkach i akcjach charytatywnych. Nauczyciele oraz rodzice dokładają wszelkich starań, by każdy uczeń czuł się w szkole doceniony i zaopiekowany. Mamy nadzieję, że tak jak my pamiętamy o tym, co było dawniej, tak następne pokolenia zechcą wrócić do tworzącej się współcześnie historii.